Hoe herken je een bacteriële infectie?

Als een ‘eenvoudige hoest’ iets anders verbergt

In de winter of het tussenseizoen is het gebruikelijk om ziek te worden: keelpijn, hoesten, lichte koorts... We denken dan aan "gewoon een griepje" of een voorbijgaande verkoudheid. Sommige van deze aandoeningen kunnen echter een bacteriële oorzaak hebben en vereisen een andere behandeling.

Bacteriële infecties worden vaak ondergediagnosticeerd omdat de eerste symptomen lijken op die van een virusinfectie. Het verschil is subtiel, maar cruciaal voor het kiezen van de juiste behandeling. Een keelpijn die niet weggaat, een aanhoudende hoest of bijholtepijn kunnen wijzen op een bacteriële superinfectie.

In dit artikel leggen we uit hoe je de signalen van een bacteriële infectie, welke tests er kunnen worden uitgevoerd en welke behandelingen momenteel worden aanbevolen. Sommige moderne behandelingsopties kunnen de symptomen snel verlichten... mits u niet te lang wacht met het raadplegen van een arts.

Bacteriële infecties: een onderschatte realiteit

Als we het over infecties hebben, denken we vaak aan virus : griep, rhinovirus, COVID-19… Toch zijn bacteriën verantwoordelijk voor een groot aantal veelvoorkomende, soms triviale, aandoeningen. In Frankrijk hebben jaarlijks miljoenen consulten betrekking op bacteriële tonsillitis, acute sinusitis, supergeïnfecteerde bronchitis of middenoorontstekingen, met name bij kinderen.

Verwarring komt vaak voor: in eerste instantie lijkt een bacteriële infectie misschien op een simpele verkoudheid. Maar in tegenstelling tot virussen hebben sommige bacteriën een antibioticabehandeling gericht op het voorkomen van complicaties (abcessen, longontsteking, schade aan het binnenoor, etc.).

Verschillende factoren verhogen het risico op bacteriële superinfectie: roken, luchtvervuiling, een verzwakt immuunsysteem of zelfs een slecht behandelde griep. Bij bepaalde kwetsbare personen (ouderen, kinderen, zwangere vrouwen, mensen met een verzwakt immuunsysteem) kan een bacteriële infectie snel verergeren als deze niet wordt behandeld.

Daarom is het belangrijk om aanhoudende of abnormale symptomen niet te bagatelliseren. Als u weet wanneer u een arts moet raadplegen en de waarschuwingssignalen herkent, kunt u op tijd handelen – met de juiste behandeling – en ernstiger complicaties voorkomen.

Symptomen die wijzen op een bacteriële oorsprong

Het is in het begin niet altijd gemakkelijk om een virale infectie van een bacteriële infectie te onderscheiden. Bepaalde klinische symptomen, met name de duur en intensiteit ervan, kunnen echter wijzen op een bacteriële oorzaak en een consult rechtvaardigen.

  • Langdurige hoge koorts: een temperatuur boven de 38,5°C die langer dan drie dagen aanhoudt, vaak vergezeld van koude rillingen, intense vermoeidheid en nachtelijk zweten.
  • Lokale pijn: zeer rode keel met pijnlijke lymfeklieren in de hals (bacteriële tonsillitis), druk op het gezicht of toegenomen pijn op de voorhoofd bij het kantelen van het hoofd (sinusitis), pijn op de borst bij het inademen of hoesten (pneumonie).
  • Purulente afscheiding: geelgroen slijm uit de neus of bronchiën, soms stinkend, wat wijst op een actieve bacteriële infectie.
  • Aanhoudende productieve hoest: een hoest die gepaard gaat met gekleurd sputum, kortademigheid, benauwdheid op de borst of piepende ademhaling.
  • Algemene symptomen: extreme vermoeidheid, aanhoudende hoofdpijn, slaapproblemen, verstopt gevoel.
  • Bij kinderen: onverklaarbaar huilen, prikkelbaarheid, verlies van eetlust, slaperigheid of weigeren om te gaan liggen (vaak in verband met acute middenoorontsteking).
  • Bij een seksueel overdraagbare aandoening (SOA): abnormale afscheiding, een branderig gevoel bij het plassen, pijn in het bekken of de testikels of het uitblijven van klachten ondanks de aanwezigheid van de bacterie (zoals bij chlamydia).

Belangrijk punt: bacteriële infecties hebben vaak een lokaal en aanhoudend verloop, in tegenstelling tot virussen, die meer diffuse en zelfbeperkende symptomen veroorzaken. Bij twijfel is het sterk aan te raden een zorgverlener te raadplegen voor een gerichte beoordeling en om complicaties te voorkomen.

Diagnose: wanneer moet u een consult aanvragen en welke onderzoeken moet u aanvragen?

Symptomen die verergeren of langer dan vijf dagen aanhouden, vereisen een snelle consultatie. De arts zal bepalen welke onderzoeken nodig zijn op basis van het aangetaste orgaan, de leeftijd en de risicofactoren. Dit zijn de belangrijkste beschikbare onderzoeken:

Test / Exam Wanneer gebruiken? Voordelen / beperkingen
Streptokokken RDT (Snelle Diagnostische Oriëntatietest) Acute angina pectoris met koorts en etterende amandelen Resultaten binnen 5 min.; wijst voor of tegen een antibioticum; vals-negatieve uitslagen mogelijk bij onjuiste monsterafname
Keel- of oorkweek Terugkerende angina pectoris, chronische otitis, falen van de behandeling Identificeert nauwkeurig de bacterie en zijn gevoeligheid voor antibiotica; resultaten binnen 48 uur
Bloedonderzoek (NFS, CRP, ESR) Langdurige koorts, vermoedelijke longontsteking of gecompliceerde sinusitis Beoordeelt ontsteking en progressie; identificeert de kiem niet
Röntgenfoto van de borstkas / CT-scan Hoest ≥ 10 dagen, dyspneu, pijn op de borst Visualiseert longontsteking of bronchiale superinfectie; matige straling
Urethrale/cervicale PCR voor Chlamydia Brandend urineren, abnormale afscheiding, soa-screening Zeer gevoelig, snelle resultaten; essentieel voor asymptomatische partners

Afhankelijk van de resultaten zal de behandelaar een passende behandeling bepalen. Vermijd zelfmedicatie: een positieve test op bijvoorbeeld Streptococcus A vereist een specifiek antibioticum Integendeel, een negatieve test bespaart een onnodig voorschrift en beperkt de antibioticaresistentie.

Behandelingen: van kruidenthee tot moderne protocollen

Symptomatische maatregelen en huismiddeltjes

Het primaire doel is om ongemak te verlichten terwijl de basisbehandeling zijn werk doet. Ruime hydratatie – water, bouillon of tijmthee verrijkt met honing en citroen – spoelt afscheidingen weg en verzacht irritatie. Rust blijft essentieel: het stelt het immuunsysteem in staat zijn afweer te mobiliseren. Gorgelen in de keel met een warme, licht zoute oplossing of het gebruik van een spray op plantenbasis verzacht keelpijn, terwijl een luchtbevochtiger de lucht minder agressief houdt, vooral 's nachts. Deze acties doden de bacteriën niet, maar verbeteren het comfort aanzienlijk en voorkomen overmatige irritatie.

Hygiëne en besmettingspreventie

Het doorbreken van de besmettingsketen vereist consistentie in plaats van dramatische gebaren. Grondig handen wassen na elke niesbui, snel tissues vervangen, woonruimtes twee keer per dag luchten en een mondkapje dragen bij aanhoudende hoest blijven essentiële reflexen. Binnen het gezin is het verstandig om veel aangeraakte oppervlakken te desinfecteren, tandenborstels te vervangen na een zere keel en jonge kinderen tijdelijk uit openbare ruimtes te verwijderen bij een oorontsteking of hoge koorts.

Passende antibiotische therapie

De keuze van het antibioticum hangt af van de geïdentificeerde kiem, de toestand van de patiënt en het aangetaste orgaan. Penicillines in het bijzonder amoxicillin, blijven de eerste optie voor de meeste amandelontstekingen en oorontstekingen. Bij vermoeden van resistentie of een allergie die deze familie uitsluit, kunnen artsen dit middel voorschrijven. Bactrim (sulfamethoxazol-trimethoprim-combinatie), bijzonder effectief bij urineweg- of luchtweginfecties met resistente bacteriën, ook al is vaak nierbewaking vereist. Cefalosporinen, zoals cefuroxim, zijn gereserveerd voor specifieke gevallen. Macroliden spelen een sleutelrol wanneer een breder spectrum vereist is: azitromycine (actief bestanddeel van Zithromax ) biedt een korte behandeling van drie dagen voor KNO- of longinfecties, of een enkele dosis van 1 g voor bepaalde ongecompliceerde seksueel overdraagbare aandoeningen, waaronder chlamydia.

Het strikt naleven van de voorgeschreven duur en dosering, het nooit delen van overgebleven tabletten en het direct melden van bijwerkingen zijn de beste garanties voor een snel herstel zonder antibioticaresistentie te bevorderen.

Antibioticaresistentie: waarom het voorschrift letterlijk volgen?

Antibioticaresistentie Tegenwoordig vormt het een wereldwijde bedreiging voor de volksgezondheid. Het ontstaat wanneer bacteriën, blootgesteld aan verkeerd of onregelmatig ingenomen antibiotica, afweermechanismen ontwikkelen die behandelingen ondoeltreffend maken. In Frankrijk worden jaarlijks enkele duizenden sterfgevallen in verband gebracht met infecties die resistent zijn tegen verschillende soorten antibiotica.

Dit fenomeen beperkt zich niet tot ziekenhuizen: het begint vaak in de huisartsenpraktijk, waar recepten slecht worden opgevolgd. Het stoppen van de behandeling zodra de symptomen verbeteren, het gebruiken van overgebleven antibiotica of het innemen van antibiotica die door een dierbare zijn voorgeschreven, zijn allemaal risicovol gedrag.

Sommige antibiotica, zoals azitromycine, bieden het voordeel van een lange halfwaardetijd, waardoor toediening gedurende korte tijd (vaak drie dagen) mogelijk is met een langdurig effect. Dit verbetert de therapietrouw en vermindert het aantal gemiste doses. Maar zelfs deze zogenaamde "handige" moleculen zijn alleen effectief als ze correct, op het juiste moment en voor de juiste indicatie worden gebruikt.

Het nauwgezet opvolgen van het medisch voorschrift, zonder te improviseren, is een eenvoudig maar fundamenteel gebaar om de effectiviteit van behandelingen te behouden – voor jezelf, maar ook voor toekomstige generaties.

Preventie en conclusie: het is beter om te handelen voordat het te laat is

Voorkom bacteriële infectiesHet gaat er in de eerste plaats om risicofactoren te beperken en de natuurlijke afweer van het lichaam te versterken. In de winter of tijdens periodes van intense viruscirculatie maken bepaalde eenvoudige maatregelen het verschil: ventileer kamers dagelijks goed, zorg voor een goede luchtvochtigheid, vermijd oververhitte omgevingen en pas strikte handhygiëne toe, vooral na transport of voor de maaltijd.

Vaccinatie speelt ook een belangrijke rol. De griep- of pneumokokkenvaccinatie vermindert het risico op secundaire bacteriële superinfectie aanzienlijk, vooral bij ouderen, kinderen en chronische patiënten.

Op seksueel vlak blijft het consequent gebruiken van condooms de meest effectieve preventiemethode tegen seksueel overdraagbare aandoeningen zoals chlamydia. Deze kunnen onopgemerkt blijven, maar wel tot ernstige complicaties leiden.

Ten slotte helpt vroegtijdige consultatie zodra de symptomen aanhouden (koorts, vastzittende hoest, plaatselijke pijn, enz.) complicaties te voorkomen. Dankzij gerichte en goed verdragen behandelingen – zoals die op basis van azitromycine indien geïndiceerd – is het herstel vaak snel.

Onderschat nooit een slepende infectie: een simpele actie, zoals het raadplegen van een professional, kan veel ongemak voorkomen. Preventie is al behandeling.

Veelgestelde vragen (FAQ)

Hoe weet ik of mijn keelpijn viraal of bacterieel is?

Koorts ≥ 38,5°C gedurende meer dan 3 dagen, etterende amandelen en pijnlijke lymfeklieren wijzen op bacteriële tonsillitis. Een sneltest (streptokokken RDT) op de praktijk kan binnen enkele minuten een diagnose stellen.

Kan ik antibiotica gebruiken zonder recept?

Nee. Zelfmedicatie verhoogt het risico op antibioticaresistentie en kan een slecht behandelde infectie maskeren. Een medische diagnose is essentieel om de juiste molecule, dosis en duur te kiezen.

Is Zithromax compatibel met borstvoeding?

Azitromycine komt in kleine hoeveelheden in de moedermelk terecht. Het wordt over het algemeen als verenigbaar beschouwd, maar de uiteindelijke beslissing ligt bij de arts, die de voor- en nadelen en de mogelijke alternatieven zal beoordelen.

Wat moet ik doen als ik een dosis antibiotica mis?

Neem het zo snel mogelijk in, tenzij het bijna tijd is voor uw volgende dosis. Sla in dat geval de gemiste dosis over. Verdubbel nooit de dosis om deze in te halen en neem contact op met uw arts als u deze herhaaldelijk vergeet.

Recente wetenschappelijke referenties